Ik kwam erachter dat ik drager was van de BRCA 1-mutatie tijdens de 1e opname (COVID-19), een telefonisch consult om de resultaten te ontvangen van de genetische analyse die kort voor de opname werd uitgevoerd. Toen kwamen de tests (twee keer per jaar, om de 6 maanden), de zorgen tussen de tests en de medische mantra “geen nieuws, goed nieuws”.
Tijdens het eerste deel van mijn reis als mutée werd ik geconfronteerd met vragen, een gebrek aan informatie en opleiding en een gebrek aan tussenpersonen. Na mijn tweede operatie (in het kader van mijn profylactische borstamputatie) ontdekte ik de vereniging BRCA+ Network. Ik schreef direct naar Martina om mijn dankbaarheid uit te drukken voor het feit dat ze vrouwen en mannen met deze mutatie in staat stelt om de informatie en ondersteuning te vinden die zij/wij nodig hebben! En hier ben ik dan, om mijn verhaal te delen, dat ik geheim houd bij gebrek aan een gevoel van legitimiteit.
Laten we doen wat goed voor ons is, de BRCA 1 mutatie betekent niet dat we kanker krijgen (borst/ovarium), maar de prevalentie en agressiviteit leek mij te groot. Ondanks de complicaties, vragen en lichamelijke veranderingen voel ik me opgelucht dat ik deze operatie heb ondergaan.
BRCA+ Network asbl
